Vandaag is het alweer 1 februari, wat betekent dat Puck en ik al bijna jarig zijn (yay!) en dat we steeds meer gewend raken aan het leven als backpacker.
Gister hebben we voor het eerst \'echt\' de was gedaan, met wasmachine en droger! Wat een avontuur, ja zelfs de was doen. En wat was het nodig! Ik heb alles wat ik bij heb (!) gewassen op een lange broek na, die ik nog nooit heb gedragen. Maar zoals altijd leverde Puck en ik weer op en top teamwork, zij gooide de was van de machine naar mij, en ik ving het en gooide het in de droger, dit terwijl we luid aan het zingen waren ;).

Wat ook bij backpacken hoort is de backpackers dream geloof ik. Die hebben we allebei al gehad. Ik droomde dat ik even naar huis ging om nieuwe, schone kleren te pakken en dit keer wist ik precies wat ik wel en niet mee zou nemen. Het was heel leuk om iedereen weer te zien, maar daarna gingen we toch maar weer terug naar Aussie land! Puck heeft een soortgelijke droom gehad, hoe toevallig!

Deze laatste paar dagen hebben we het rustig aan gedaan. We zijn werk aan het zoeken zodat we wat extra\'s hebben voor als we de east coast gaan bezoeken. We gaan met de Greyhoundbus en alle trips zijn open tickets, dus we kunnen gaan wanneer we willen :).
Natuurlijk hebben we de afgelopen dagen ook gefeest, wat altijd weer super is, we gaan dan met een hele groep van het hostel, kei gezellig dus!
Ook hebben we een tour gehad van Dan de night manager, we zijn naar de Royal Botanic Gardens geweest, daar staan allemaal verschillende soorten bomen die je in Australië kan vinden, en (misschien leuk voor Isabelle) de papegaaien vliegen er boven je hoofd! Gister zijn we naar Redleaf Beach geweest. Het is een klein strand met niet veel mensen, maar wat een uitzicht! Ik weet wel waar ik wil wonen, een prachtig strandhuis/appartement met uitzicht op zee, geweldig! En wat heb ik het zeewater gemist! Vroeger had ik er een hekel aan, maar het water is precies de goede temperatuur en door surf camp zijn we zo gewend geraakt aan het zout, dat je het niet eens meer merkt! Surf camp missen we trouwens allebei heel erg, de mensen, het surfen, de zee, het eten en de gezelligheid. Eigenlijk alles aan surf camp. Ik ben zo blij dat we dat hebben gedaan en voor iedereen die ooit naar Australië gaat: ik zeg doen!

Gister zijn we ook voor het eerst een enge vent tegen gekomen. We waren boodschappen aan het doen toen we iemand achter ons hoorde zeggen: \'what a lovely dresses girls.\' Dus wij zeiden gewoon bedankt en wilde verder gaan, maar toen bleef die maar praten, vroeg waar we vandaag kwamen en hij vertelde dat hij homeless was en dat hij wilde dat we bij hem kwamen leven op de straat, dan konden we het echte leven ervaren en het was helemaal veilig en hij zou voor ons zorgen. Ook moesten we ons huis adres geven zodat hij ons op kon zoeken want hij was natuurlijk ook in Nederland geweest en wilde weer terug (dat hebben we natuurlijk niet gedaan)... Zo ging het maar door en we probeerde van hem af te komen door te zeggen dat we een trein moesten halen (wat niet waar was) maar toen wilde hij met ons meegaan! Het klinkt allemaal vast niet zo eng, maar bij elke schap zagen we hem weer en riep die ons dat we met hem mee moesten komen en we kwamen gewoon niet van hem af! Uiteindelijk zijn we veilig in ons hostel aangekomen, checkend of we niet door hem gevolgd werden en hadden we alles verteld aan Forrest de manager. Hij vertelde dat hij zoiets wel eens vaker heeft meegemaakt en toen de vent achterna is gegaan en plat heeft gelegd, dus met andere woorden: we zitten veilig ;).

Een van de mindere kanten van hostels is dat je met zo veel op een kamer slaapt, tot nu toe hebben we er nog geen last van gehad en is het alleen maar gezellig, maar we kregen nieuwe kamergenoten en de eerste nacht dat ze bij ons sliepen waren ze uit gegaan en toen ze \'s nachts terug kwamen deden ze de lampen aan en had een van de jongens blijkbaar een meisje meegenomen, en dat hebben we geweten ook! Ik moet zeggen dat de bedden nogal piepen... Niet zo fijn als je met z\'n 12e op een kamer ligt.. Maar het was te verwachten..

Op dat na moet ik zeggen dat het me hier wel heel erg bevalt! De mensen die hier in Brado\'s werken hebben al meerdere keren gezegd dat ze het zo leuk vinden dat de \'funny dutchies\' er nog steeds zijn. Het is hier zo gezellig en vertrouwd, ik moet zeggen dat ik super blij ben dat ik gekozen heb voor een Gap Year en dat ik nu niet op school zit, want ik weet zeker dat ik hier ook heel veel van leer! :)

Nog even speciaal voor Fred, je wilde wat prijzen weten: je verdient rond de 20 dollar per uur, wat heel mooi is! Maar daar staat tegenover dat alles wel heel duur is. Ons hostel is $23 per nacht en dat is goedkoop. Vooral eten en levensmiddelen zijn veel geld,
maar zoals echte backpackers zoeken we het goedkoopste huismerk en als we eten kopen kunnen we er altijd 2 dagen van eten. Wat we nu bijna elke dag eten zijn wraps. We staan hier ook bekend als de wraps meisjes, maar het is super lekker, heel snel klaar, je hoeft niet te koken en het is ook nog gezond! We hebben het Dan laten proeven, en hij vond het ook heel lekker :).

Maar het is nu al bijna tijd voor dinner, dus Puck en ik gaan onze kookkunsten maar eens in de strijd gooien. Spreek jullie snel!

Liefs Annegien