G'day lieve mensen, uit verveling ben ik maar een blog gaan schrijven, want voor degene die het nog niet wisten: ik reis nu alleen. Zit op een farm in the middle of nowhere, omringd door koeien.. klinkt geweldig nietwaar?!
Maar waar was ik gebleven de vorige keer? Oh ja, Cairns! Crazy Cairns :). 
De dag was aangebroken dat Puck naar huis ging. Natuurlijk wist ik dat die dag ging komen, maar het voelde zo raar, zo onwerkelijk. Alsof mijn hoofd niet echt toe wilde geven dat ze zou gaan..

26 Juni was eigenlijk een zeer chille dag. Puck was uitgecheckt, we gingen nog even shoppen, even zwemmen in de lagoon, Puck nam me mee lunchen, maar 's avonds was het toch echt tijd om te vertrekken. Het afscheid was zwaar. Vijf en een halve maand hebben we samen gereisd. We hebben verdriet en geluk gedeeld maar vooral heel veel mooie herinneringen gemaakt. 
Andere mensen konden het niet geloven dat ik alleen verder ging en dat Puck naar huis ging. We waren altijd samen, the blonde and the brunette, we zeiden vaak precies hetzelfde op hetzelfde moment, of begonnen spontaan hetzelfde lied te zingen. Team crazy Dutchies forever!
Na het afscheid was ik gelukkig niet helemaal alleen. Sean, Alex en Sarah (die we op Fraser Island hadden ontmoet), verbleven ook in Gilligan's, zij hebben me als het ware opgevangen. 

27 Juni: it's asshole day! 
De volgende dag moest ook ik uitchecken, omdat ik naar een minder party hostel wilde gaan. Ik had Travellers Oasis gespot, een schattig hostel dat me zeer aan Trekkers Backpackers deed denken. Het was een eind lopen en m'n backpack was super zwaar, maar onderweg was ik mensen tegen gekomen die zeiden dat het een heel leuk hostel was, dus je hoorde mij niet klagen.
Eenmaal aangekomen (helemaal uitgeput) bleek het hostel vol te zitten!! Ik was me mentaal al aan het voorbereiden op de wandeling met backpack, want alle andere hostels waren helemaal aan de andere kant van de stad, toen een aardige Ozzie me wel wilde brengen! Hij dropte me af bij Waterfront Backpackers, daar hadden ze plek, maar kon ik pas om 2 uur inchecken, m'n spullen kon ik wel alvast achterlaten. Na een paar uur door de stad te hebben rondgezworven was het 2 uur. Maar omdat het Asshole Day was, verliep dat natuurlijk ook niet op rolletjes. Ik moest met een creditcard betalen, maar omdat ik m'n pin vergeten ben gaat dat niet echt makkelijk. Dus ik m'n spullen weer gepakt en op naar het volgende hostel. Na nog 2 andere hostel ben ik uiteindelijk bij Global Backpackers beland. Daar hadden ze plek, het enige probleem was dat ik de volgende dag wel van kamer moest wisselen. Ik was allang blij dat ik eindelijk ergens kon blijven, dus ik ging ervoor. 
's Avonds had ik afgesproken met Sarah en 2 Direction (Sean en Alex zijn een boyband begonnen in de karaoke bar van Rainbow Beach en noemen zichzelf 2 Direction, Puck en ik zijn hun grootste fans!).
Daar kwam ik erachter dat hun ook allemaal een shit dag hadden gehad, en daarom werd deze dag uitgeroepen tot Asshole Day! Om het toch nog een beetje goed af te sluiten had Sarah muffins gekocht en hebben we een tent gebouwd in hun kamer, omdat ze tot dan toe altijd een privé kamer hadden gehad, maar natuurlijk net die dag was er een andere vent bij gekomen en het eerste wat hij zei toen hij de hut zag was: "This is not gonna work." 

De volgende dag, toen ik uit en weer in moest checken, kwam ik Sarah tegen, en toevallig verhuisden zij die dag ook naar Global met de jongens. Maar dit wisten we niet eens van elkaar, wat een toeval! De volgende dag besloten we om op een road trip te gaan. We hadden een auto gehuurd en gingen naar het regenwoud. Daar hebben we de hele dag doorgebracht, het was super gezellig! 's Avonds zijn we naar Port Douglas gereden en hebben daar van de zonsondergang aan het water genoten. Het was een geweldige dag en die sloten we af met de verjaardag van Sophie!

De volgende dag vond ik het echt nodig tijd om een baan te zoeken, en dat gaat hier allemaal over Gumtree. Een site waar je alles kan vinden en dus ook baantjes door heel Australië. Ik heb de hele ochtend mailtjes zitten versturen en gereageerd op advertenties, en 's avonds werd ik al terug gebeld door Rod. Hij had een farm in Grafton en ik kon daar komen werken.
Ik zal even uitleggen waarom ik een farm baantje wil. Ik ben in Australië met een working holiday visa. Ik kan hier een jaar lang blijven en ook legaal werken. Maar om je 2nd year visa te willen krijgen, moet je 88 dagen farmwork doen. Ik kom in januari wel gewoon naar huis, maar als ik ooit nog (voordat ik 31 ben) voor een langere tijd naar Australië wil gaan en wat wil werken om geld bij te verdienen, heb ik dus dat 2nd year visa nodig. Als dat niet zo was was ik wel opzoek naar een baan in de gegaan, maar helaas, je moet farmwork doen. 
De volgende dag nam ik afscheid van Geertje, Sophie, Sean en Alex (Sarah was die vorige dag al vertrokken) en ben ik van Cairns naar Brisbane gevlogen. Daar zou ik opgehaald worden door Rod. 
Ik moet zeggen dat ik het wel spannend vond. Iedereen had me ook een beetje bang zitten maken: het is een advertentie op internet. Wat als het een vieze vent is die helemaal geen farm heeft en het allemaal een grote leugen was?! Ze woonden ook nog eens bij het plaatsje GRAFton...
Toen was het moment daar, hij zou buiten het vliegveld op me wachten in een witte grote truck. Ik zag de truck en er stapte een meneer uit: 'Annie?' riep hij. Het was een brede vent met tatoeages en een paardenstaart. Totaal geen farmer op het eerste gezicht. Het stemmetje in m'n hoofd begon al tekeer te gaan: dit voelt niet goed, maar wat kon ik doen? Zeggen dat ik het niet vertrouwde.. En dan zat ik in Brisbane, waar ik ook niets te zoeken had.. Gelukkig kwam ik er al snel achter dat dat niet Rod was maar een vriend van hem. Rod zat in de truck en zag er wel uit als een boer. Z'n vriend werd aan me voorgesteld als Pussy Boy... Tja.. 
Het was een lange reis naar huis, 6 uur in de truck met 2 vreemde mannen. Onderweg reden we langs Surfers Paradise, Southport en Coolangatta. Oh wat had ik daar graag uitgestapt. Ik heb zo veel goede herinneringen aan die plaatsen! Ik was erachter gekomen dat Rod woonde met z'n 2e vrouw Joanne en haar 13 jarige zoon Adam. Haar andere zoon woonde niet thuis en zelf had hij ook 3 kinderen uit een eerder huwelijk, die ook al uit huis waren. Thuis aangekomen was het 23.30 en ben ik meteen gaan slapen. 
De volgende dag moest Rod voor een paar dagen naar Melbourne en bleef ik achter met Jo en Adam. 
Ze wonen in een mooi modern huis. Ik had m'n eigen kamer met 2 persoons bed en deelde een badkamer en tv kamer samen met Adam.
Er is niet veel te doen. Ze wonen midden in de weilanden, en het dichtstbijzijnde dorp, Grafton, is zo'n 15 km verderop. De eerste paar dagen heb ik niet veel gedaan, want ze wilden dat ik eerst een beetje zou wennen aan de nieuwe omgeving. Gelukkig had ik wifi en was ik dus niet helemaal afgezonderd van de buitenwereld, maar toen kwam Rod thuis. In het begin was alles goed, maar na een paar dagen veranderde de sfeer helemaal. Tegen mij is hij aardig en normaal, maar vooral tegen Adam en ook Joanne is hij helemaal niet aardig. Zij doen in zijn ogen nooit iets goed en het is heel ongemakkelijk om daar tussen te zitten. Verder weet ik eigenlijk ook niet goed waarom ze mensen nodig hadden. Ik dacht voor farmwork, want dat was wat de advertentie zei, maar met de koeien willen ze geen hulp. Dan heb je nog de kippen en dat is wat ik doe: eieren verzamelen en de kippen eten geven. Maar dat duurt hooguit een half uur per dag.. Daarom heb ik maar aangeboden om in het huishouden te helpen, dus wat ik eigenlijk de hele dag aan het doen ben is poetsen of in de tuin werken. 
Nu woon ik niet meer in hun huis. Rod zei dat er visitors kwamen en vroeg of ik het erg vond om in het backpackers huisje te verblijven. Zo'n 200-300 meter achter in de tuin hebben ze een huisje waar backpackers altijd verblijven. Geen probleem zei ik, dus nu zit ik hier, samen met Thomas, een Belg. Helaas heb ik geen wifi meer en verveel ik me dood omdat er echt niks te doen is hier.
Pas ben ik op m'n fietsje naar Grafton gefietst, 15 km is niet zo ver, maar door een heuvelig landschap en op een kleine fiets is het toch best een eindje! 

Afgelopen week zijn Joanne, Adam en ik naar Texas, Australië gegaan. We bleven een nacht slapen bij een vriendin van Jo, en zo kon ik een kijkje nemen op een 'echte' Australische biggen farm. 4 Uur west van Grafton ligt Texas, op de weg erheen merkte ik dat we steeds verder de outback in gingen. Veel dode kangoeroes langs de weg en stukken land zonder enig teken van leven. Daar aangekomen heb ik een quad trip gemaakt en onderweg kwam ik een wilde kangoeroe en 2 struisvogels tegen! Wow, gewoon in het wild! 

De winter is hier in volle gang en dat kan ik merken! Overdag is het lekker warm en kan je gewoon rondlopen ik een korte broek en een hemdje, maar dan 's nachts! Ik heb het zelfs thuis nog nooit zo koud gehad! Ik slaap met m'n trainingsbroek, 2 paar sokken, shirt en dik vest, en een dubbele deken en krijg het maar niet warm! Ik heb nu voor het eerst ook een kruik. Nooit verwacht dat ik in Australië een kruik nodig zou hebben, maar wat ben ik blij dat ik er een heb! 

Ik kan niet wachten tot ik m'n dagen gedaan heb en hier kan vertrekken, mijn volgende bestemming is Melbourne! Maar tot dan ga ik proberen om er het beste van te maken, het wordt even afzien, maar het is ook goed om zoiets mee te maken. Dan kan je de leuke dingen weer extra waarderen!

Talk to you soon!

Lots of love, 
Annegien