What's up people! Het is een tijd geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven. De reden: de laatste paar maanden heb ik een saai leven gehad.
Het hostel had me eruit gekickt omdat ze vergeten waren dat ik voor hen werkte, en ze hadden iemand in mijn bed geboekt en alle andere bedden waren vol: thanks a lot! Toen ben ik bij Jazza ingetrokken, hij woont in Doncaster (groot huis, eigen kamer met 2 persoons bed, zwembad in de tuin) niet verkeerd na weken te hebben doorgebracht in een kleine kamer met 10 andere backpackers, waar het altijd naar zweet voeten stinkt. Ik zou eigenlijk maar het weekend blijven, maar ik ben nooit weggegaan, en gelukkig wilde hij dat ook niet! :)
Het enige probleem aan het huis in Doncaster was, sinds ik m'n nieuwe baan had bij de groente winkel in Brighton, duurde het zo'n 2 uur voordat ik bij werk was.
Voordeel: ik ken het hele treinenstelsel van Melbourne uit m'n hoofd en heb tijd om m'n nagels te lakken in de trein.
Nadeel: ik heb geen leven, sta 's ochtends vroeg op, heb een 9 uur durende shift en kom thuis om 20.30. Ik werk elk weekend, dus tijd om uit te gaan of iets leuks te doen heb ik ook niet. Kortom, ik voelde me een workaholic de afgelopen paar maanden.
Maar daar komt verandering in, want met nog maar 6 weken op m'n visa heb ik besloten dat ik genoeg gespaard heb om hier te vertrekken. Zondag 1 december is het zo ver, samen met m'n brother from another mother, Jesse, hebben we een campervan gehuurd en gaan we rijden van Melbourne via de kust naar de Gold Coast. De zon tegemoet en Jazza opzoeken, want die is daar al. Oh ja, update, Jazza en ik zijn nu samen voor degene die het nog niet wisten: surprise surprise..
Ik heb ontzettend veel zin in de road trip, Jesse is ook vegetarisch dus dat is een groot voordeel! En ik merk dat ik ook toe ben aan een vakantie, dit is niet voor niks een 'working holiday' heb nu genoeg gewerkt en 6 dagen in de week, 4 uur reizen elke dag is toch best veel!
Bij jullie wordt het nu winter en ik kan niet geloven dat ik kerst en nieuw jaar in m'n bikini ga vieren, zo raar.
Vandaag heb ik m'n laatste shift gehad. Ik heb heel veel zin om te vertrekken maar aan de andere kant ga ik het ook echt missen. De meiden met wie ik samen werkte zijn de leukste en gezelligste meiden en ondanks dat het soms stressen was, heb ik toch met heel veel plezier daar gewerkt.

Road trippin'
Dit eerste gedeelte van m'n blog had ik geschreven in Melbourne, maar nu ben ik al in de Gold Coast, dus ik zal jullie even updaten!
Eindelijk vertrokken uit Melbourne begon het weer al meteen te veranderen: zon en strak blauwe lucht! Ik heb geen rijbewijs dus Jesse moest al het rijden doen, dat wist hij van tevoren en vond het niet erg.
In 5 dagen hebben we meer dan 2000 kilometer gereden, onderweg hebben we gestopt op de meest mooie plaatsen, verlaten witte stranden en met blauwe oceaan. Elke avond hebben we gratis gekampeerd, want dat kan hier gewoon. Speciale kampeerplaatsen waar je niet voor hoeft te betalen. Enige nadeel, er is vaak geen douche en als er 1 is is die koud! Dat was even wennen, maar gelukkig was het weer altijd mooi.
Ik zou Jazza eigenlijk in de Gold Coast ontmoeten maar ik kwam hem in Byron Bay toevallig tegen! Daarna heb ik afscheid genomen van Jesse en ben ik met Jazza gaan kamperen in zijn auto. Maar dat was nogal een verschil! Jesse houdt meer van het luxe kamperen en Jazza maakt het niks uit zolang hij een droge slaapplaats heeft!
De volgende dag zijn we naar de bergen gereden, de grens tussen New South Wales en Queensland. Daar woont Chris, de man die z'n boot aan Murray verkocht heeft. (Murray was mijn housemate back in Melbourne). We moesten wat dingetjes regelen en daarna nam Chris ons mee op een toer. We zijn de bergen op gegaan en konden zo kilometers uitkijken, aan de ene kant zag je Surfers Paradise, en aan de andere kant Byron Bay: prachtig!

Nu zijn we weer terug in de Gold Coast. Het is zo goed om weer terug te zijn, want de eerste keer dat ik hier was met de lieve Puck hebben we zo'n goede tijd gehad! Het is nu natuurlijk wel anders, want van alle leuke mensen die we toen ontmoet hebben, zijn alleen Asian Alex en Glen nog over!
We slapen nu op de boot, het is een zeilboot die in een baai ligt. Als we naar het vaste land willen nemen we het kleine motorbootje, en die doet er zo'n 15 minuten over. Rondom ons liggen zo'n 6-8 andere boten en 100 meter van ons af is een eiland met een strand waar niemand is, ons eigen privé strand! Het weer is geweldig en het is raar om te bedenken dat ik nog maar 4 weken hier heb. 11 januari is mijn vlucht terug naar huis; ik kan niet wachten om iedereen weer te zien maar vind het ook jammer om hier weg te gaan.

Over anderhalve week is het kerst, en dit is het eerste jaar dat ik totaal geen kerstgevoel heb. De zon schijnt volop, het is bijna te heet om kleren te dragen en dan zie je soms een kerstboom en een kerstman in een dik pak: that makes no sense to me!
Ik hoop dat jullie allemaal een mooie witte kerst hebben :)

Nou mensen, sorry dat het zo lang geduurd heeft voordat ik blog had gemaakt, maar het gaat nog altijd goed met me! Tot volgend jaar,

Liefs Annegien