Maandag 7 maart zijn Christie en ik met onze auto vertrokken uit Queenstown. Het afscheid was niet leuk. De laatste keer ontbijten met iedereen, niet wetend waar in de wereld en wanneer je elkaar weer tegen kan komen. Maar dat hoort erbij, zeggen ze...

Het weer die dag reflecteerde onze emotionele status, het was nat en koud.

Onze eerste stop was Milford Sound, de fjorden van Nieuw Zeeland, we kwamen best laat aan en door de hevige regen konden we meteen naar bed. Om nou niet nat worden is een hele kunst. Ik zal een beeld proberen te schetsen van hoe wij de komende tijd doorbrengen, onze auto ziet er zo uit: de voorstoelen gebruiken we tijdens het rijden en de achterstoelen liggen plat, daarop ligt ons matras met al ons eten en onze bagage en na anderhalf jaar 'on the road' te hebben geleefd, heb ik heel wat meer bagage dan toen ik vertrok van huis! Tijdens het slapen verplaatsen we alles naar de voorstoelen en omdat het zo regende de eerste nacht deden we dat zonder de auto uit te komen! Een hele prestatie al zeg ik het zelf.

Toen we de volgende ochtend wakker werden brak de zon door en konden we voor het eerst zien waar we werkelijk terecht waren gekomen. Het is altijd moeilijk te omschrijven hoe iets eruit ziet, vooral een landschap, maar ik zal het toch proberen. Er waren prachtige bergen, stromende watervallen en vooral heel veel groen. Laat ik het zo zeggen, als dinosaurussen nog leefden was dat de perfecte plaats voor hen! Maar met al dat moois moet er natuurlijk ook iets zijn wat minder mooi is: de muggen en sandflies! Door de regen van de vorige dag waren er extra veel van die beestjes en dat was goed te merken. M'n beide voeten waren helemaal vol met beten... En dat jeukt!!!

Die middag hadden we een 2 uur durende cruise op de planning staan. Over het water is de beste manier om Milford te zien. Milford Sound is prachtig en we hadden ontzettend veel geluk met het weer! De cruise was het enige wat we gepland hadden en de rest van onze reis was een nog blanke pagina.

De dagen daarna reden we verder naar het zuiden, we zagen eindelijk voor het eerst een strand en de oceaan! In Queenstown woonde we ook aan het water, maar dat was een heel groot meer, geen zee. Het zien van een oceaan die uitstrijkt zo ver je kan kijken, het geluid van de klotsende golven op het zand. Het is zo woest, maar ook zo rustgevend.

Elke avond konden we gratis overnachten op de speciaal daarvoor bedoelde gratis campsites. Meestal is er alleen zo'n compost wc, een 'longdrop', een hokje met een gat in de grond en een wc-bril. Sommige zijn best schoon en goed onderhouden, andere stinken een uur in de wind. Het is soms afzien, maar dat maakt de verhalen achteraf wat leuker toch?!

In Invercargill dachten we lekker te brunchen in een cafeetje. Christie en ik zijn allebei vegetarisch dus er zijn niet altijd vele opties, maar ik vond een salade en Christie had zin in de soep van de dag. We vroegen nog extra of die zonder vlees was en de serveerster zei dat dit zo was. Maar zodra de soep kwam vonden we allebei dat die naar vlees rook en Christie dacht ook werkelijk bacon te zien... Dus toen de serveerster kwam vroegen we het nog een keer, ze nam het mee terug naar achter en kwam terug met het antwoord: 'De soep is vegetarisch.' Dus Christie wilde eten en bij de eerste lepel: vlees! Duidelijk te zien en veel ook!! Ik kon mijn ogen niet geloven, hoe kan iemand zoiets doen?! Ik ben vegetarisch sinds ik 5 jaar was, als ik dat had gegeten was ik waarschijnlijk ziek geworden. Echt niet normaal. Voor de rest was er niet veel te doen in Invercargill, dus daar zijn we snel weer vertrokken!

We zijn via het zuiden gereden naar het oosten naar Dunedin, en vanaf daar overgestoken naar de west kust. Het westen is prachtig! Het ene moment rij je door de bergen met gletsjers om je heen en het volgende moment kom je aan bij het strand aan zee.

Het enige nadeel aan de westkust is de regen, het is het natste gedeelte van Nieuw Zeeland. Onze eerste dag daar was prachtig! We wandelden voor 2 uur door de modder en kwamen uit op een afgelegen strand waar we een zeehonden kolonie vonden. Het was zo cool om die wilden dieren daar op het strand te zien chillen! Ook zagen we een aantal dolfijnen voorbij zwemmen!!

Daarna zijn we naar Franz Josef gegaan, waar we voor het eerst in 10 dagen in een bed sliepen en konden douchen. Ja ja, 10 dagen zonder douche... Gelukkig bestaan er baby wipes en hadden we ons wel kunnen wassen met wat water maar een échte douche! In Franz werkt een vriendin van mij als hostel manager, dus zij had ons een kamer kunnen geven. We zijn 3 nachten gebleven en hebben van het leventje in Franz mogen proeven. Het hele dorp bestaat uit maar 2 straten en iedereen kent elkaar. Sean introduceerde ons aan al haar vrienden (ze kent iedereen en iedereen kent haar) en we wilden bijna niet meer vertrekken. We leerden snel mensen kennen en die wilden ook dat we bleven, er hing zo'n gezellig dorps sfeertje! Maar blijven zou betekenen meteen weer moeten werken en daar hadden we niet zo'n zin in!

Na afscheid genomen te hebben van iedereen vertrokken wij verder omhoog, we hebben wat mooie wandelingen gemaakt en veel, heel veel regen gehad!

Nu zijn we in het noorden van het zuidereiland en eindelijk hebben we zon! We hebben een aantal dagen doorgebracht in de Golden Bay, mooie wandelingen gemaakt en mooie stranden gezien. Gisteren kwamen we na een warme hike aan op een prachtig strand waar we een duik konden nemen in het frisse water. Daarna lagen we op te drogen en toen realiseerden we ons dat we zo'n 10 meter van een zeehond vandaan lagen, die lag daar ook lekker in de zon te rusten. Toen ik later die dag weer in het water was, zwom er een grote rog naast me weg!

De aankomende dagen blijven we nog in dit gebied, om wat te hiken en wat stranden te bezoeken. Daarna richting Kaikoura waar we gaan zwemmen met dolfijnen en dan vertrekken we naar het noorder eiland.

Pasen is net voorbij, ik hoop dat iedereen fijne dagen heeft gehad en dat de lente daar goed is begonnen!

Eind van dit jaar kom ik weer naar huis, tot dan!

Liefs Annegien