#9 Friendship Never Ends!

Na 6 weken op één plek te zijn geweest, zijn we verder getrokken, weg uit Trekkers Backpackers en weg uit Surfers Paradise. Ik kan niet geloven dat je in zo'n korte tijd zoveel goede vrienden kan maken. We zijn heel goed bevriend geraakt met de staff. Sean, Anja, Amanda, Karlijn, Jazza en Alex zijn zelf ook allemaal backpackers van onze leeftijd en daarom klikte het heel goed. 
We hebben echt de leukste tijd in Australië tot nu toe gehad en we missen alles en iedereen heel erg!
Maar goed, nu even vertellen wat ik allemaal gedaan heb. 
Weet je nog dat ik in m'n vorige blog vertelde over dat poets baantje? Dat het werk wel te doen was, maar de vrouw echt vreselijk? Er werd aan ons gevraagd of we nog een keer een aantal uren wilde poetsen, dus wij dachten geld is geld, waarom niet? We hadden nog voor de zekerheid gevraagd of het niet weer bij Fiona was, maar dat dacht Anja van niet. Dus wij gingen ons de volgende ochtend vol goede moed klaarmaken en toen we opgehaald werden door de vrouw sloeg de horror ons om de ogen.. Of hoe zeg je dat..? Geen idee, maar we schrokken ons dood. Drie keer raden wie daar in de auto op ons zat te wachten: HEKS FIONA!!! 
De moed zakte ons al in de schoenen en we hadden echt geen zin om 5 uur met haar te poetsen! Maar we dachten, we doen het voor het geld, $15 per uur (is minimum loon hier), we hebben het nodig.
Ik ben helemaal niet iemand die snel een hekel heeft aan iemand anders, integendeel, maar dat mens! Zij is echt niet normaal en ze had ook al vanaf het begin een hekel aan mij en liet dat merken ook! Ik kon in haar ogen niks goed doen en hoe erg ik ook m'n best deed, alles was verkeerd. Daar kwam nog eens bij dat we om 4 uur 's middags onze eerste werkdag hadden voor ons promotie baantje en dat we daarom om 3 uur terug moesten zijn in het hostel zodat we konden douchen en omkleden. En wat deed zij?! Ze was weggegaan en had ons allemaal opdrachten gegeven, dus die hadden we allemaal keurig uitgevoerd en toen kwam ze niet opdagen om de tijd die we hadden afgesproken: 'bad traffic' was wat ze zei. We waren om 15.58 terug in het hostel en hadden dus geen tijd meer om iets te doen! Ook had ze ons te weinig geld gegeven, $12 per uur, terwijl we ook nog een uur langer hadden doorgewerkt!! Je kunt dus wel begrijpen dat wij allebei een super grote hekel hebben aan dat mens en dat als ik haar nog eens zie, ik haar er een blauw oog bij zal geven! (ze had al 1 blauw oog omdat iemand haar geslagen had, haha).
Zo, nu is m'n frustratie eruit en kan ik de rest vertellen :).

Na 3 weken moesten we afscheid nemen van de stunt crew. Zij hadden een 3 weekse cursus gedaan bij de Stunt Academy en kunnen nu stuntman worden in films enzo: hoe vet! Het hostel voelde heel leeg toen ze weg waren en ik moet nog vaak denken aan alle grappige en leuke momenten die we hebben meegemaakt (zoals de vuurshow van Seb of het springen in het zwembad vanaf het balkon, wat echt heel hoog is!). Maar niet getreurd want een week later (tijdens Pasen) kwam de scrabble groep! Er is blijkbaar elk jaar een nationaal scrabble toernooi in Australië en dit keer werd het gehouden in Southport, vlakbij ons hostel. Dus tijdens het paasweekend zaten we opgescheept met 26 bejaarden! Dat was nogal lachwekkend in een jeugd hostel... In plaats van drinking games werden er nu scrabble spelletjes gedaan en in plaats van late avonden met veel lawaai, werd er nu gevraagd of de muziek wat zachter kon. Omdat het Pasen was, was het hele hostel vol. En met vol bedoel ik ook echt vol! Er waren dingen fout gegaan met de website waardoor er dubbele boekingen waren gemaakt en waardoor er mensen aankwamen die geen bed hadden.. Elke bank was dat weekend bezet en er sliepen zelfs mensen op matrassen op de grond, maar ja, beter dan buiten op straat toch?! Wij zijn toen ook verhuisd van onze private room naar de staff room (de swamp) zodat ze onze kamer konden verhuren. Veel mensen zagen ons ook al als staff. Vaak vroegen ze aan ons hoe iets werkte of waar we dingen konden vinden, we zijn zelfs een aantal keer 's ochtends wakker gemaakt met de vraag of we mensen konden uitchecken... Tja, wij werken hier niet.. Maar we maakten wel bijna elke avond de keuken schoon, gewoon omdat we Sean en Anja een handje mee wilden helpen. 

In Trekkers hoef je je nooit te vervelen, als je even niks te doen hebt verzin je leuke dingen zoals Opposite Day! Het begon met de nagels lakken van de Jazza en Andy en daarna hebben we de jongens verkleed als meisjes en de meisjes als jongens. Zo hebben we de hele dag rondgelopen, het was hilarisch! (Voor foto's zie Facebook) Ik vind dat Opposite Day een nationale feestdag moet worden in Nederland (en Australië). Het is zo leuk om je gewoon eens anders te gedragen en ik moet zeggen, jongens kleren zitten veel fijner!
Ook waren Camanda (= Amanda uit Canada) en ik aan een heel groot schilderij begonnen. We hadden verf en kwasten gekocht bij de Reject Shop en Jazza had ergens boven een grote plank gevonden. We lieten onze creativiteit de vrije loop en uiteindelijk heeft bijna iedereen een bijdrage geleverd aan het Trekkers meesterwerk. Dit zijn de leuke kleine  dingetjes die een hostel zo speciaal maken.
Toen het de kookbeurt van mij en Puck was, vonden we het tijd dat ze kennis leerde maken met de Hollandse keuken. Daarom hadden we hutspot gemaakt en raar genoeg vonden ze het nog lekker ook! 

Helaas heb ik ook iets minder leuks meegemaakt: m'n eerste doktersbezoek in Australië. Ik had een soort blaar op m'n been wat een wond werd en uiteindelijk kwamen er steeds meer bij, dus na anderhalve week, toen ik merkte dat het niet vanzelf overging maar alleen maar erger werd en kleren dragen teveel pijn deed en ik niet meer normaal kon zitten en lopen, ben ik op advies van die lieve Seaniii naar een pharmacy gegaan en zij verwezen me meteen door naar de dokter. Ik slik nu antibiotica en heb een spulletje om op m'n benen te smeren en het gaat veel beter. Ik hoop dat ik er snel vanaf ben, want ik heb nu wel genoeg van die pijn. 

Toen brak de dag aan dat we toch echt afscheid moesten nemen.. :(
Het voelde heel raar omdat we toch 6 weken met dezelfde mensen onder 1 dak hebben geleefd. Leuke en verdrietige momenten hebben gedeeld. Het besef dat je sommigen nooit meer zal zien is heel moeilijk. Het afscheid was daarom ook niet geheel zonder tranen...
Ik mis iedereen nog elk moment van de dag en zou heel graag nog even terug willen. Maar het heeft ook geen zin om voor eeuwig daar te blijven, want iedereen gaat uiteindelijk toch z'n eigen kant op. Maar deze mensen zal ik nooit vergeten, dat weet ik zeker!

Onze aankomst in Brisbane was vreselijk. We hadden een hostel dichtbij het transit centre geboekt maar toen we in Cloud 9 binnenkwamen, voelde het al meteen verkeerd. Er was geen gezellige sfeer en het feit dat we iedereen zo misten maakte het er niet beter op. 
We verblijven hier maar 2 nachten en morgen gaan we naar een hopelijk beter hostel, er is daar in ieder geval gratis wifi! :)
Hier in Cloud 9 zijn geen deuren voor de douche, alleen maar een gordijn, wat zeer vervelend is aangezien de enige privacy die je in een hostel hebt op de badkamer is.. Ook is het 's nachts super koud! En met koud bedoel ik ook echt heel koud! Ik heb de hele avond liggen rillen in m'n bed en kon daardoor niet slapen. Een derde minpunt zijn al de deposits. Voor alles wat je wil doen moet je een $10 deposit betalen, natuurlijk krijg je je geld terug, maar het is heel vermoeiend als je even wat wilt eten maar je moet je deposit betalen voor bestek of een bord of om een dvd te kijken, etc etc. 
Er zijn nog meer dingen, maar ik ben te moe om ze allemaal op te noemen.

Nou mensen in Nederland, ik hoop dat jullie lente eindelijk begonnen is. De herfst hier is gelukkig niet koud :)

Welterusten en hopelijk spreek ik jullie snel weer! Mis jullie allemaal wel!

Liefs Annegien 

#7 Schnubbels

Eindelijk hebben we Coffs Harbour verlaten! We zijn nu in Byron Bay, wat een verbetering!! Ik heb echt geprobeerd om Coffs leuk te vinden, en het was niet super erg ofzo, maar mensen, ga niet naar Hoey Moey\'s toe! Het is daar echt niet leuk, super onpersoonlijk en je zit de hele tijd vast in je kamer want het regent altijd en er is geen gezamenlijke kamer. In die week dat we er waren hebben we 2 dagen zon gehad! Maar ondanks alle tegenvallers daar hebben we het toch nog leuk gehad door de mensen die we hebben ontmoet. We hadden het geluk dat we super leuke roomies hadden, 2 Duitse meisjes, onze Schnubbels Lotti en Feli en 1 Ierse vent Paul, hij was bijna altijd dronken of stoned en je kon hem nooit verstaan, maar hij was wel heel aardig ;). Naast onze kamer sliepen 2 jongens uit Wales, Chad en Rhys, die op het eerste gezicht heel macho leken maar toen we ze leerde kennen echt de liefste karakters hadden! Nog meer schnubbels dus! (schnubbel is sweetie) :)
Met hun hebben we de hele tijd gechilld, dat was letterlijk wat we deden: tv kijken en eten. Het regende zo hard dat je niks kon doen! Daardoor kennen we nu ongeveer elke Australische tv reclame uit ons hoofd. Ik dacht dat Nederland erg was, maar hier komt serieus om de 5 minuten reclame! Onze favoriete reclame is die van Coles, een grote supermarkt hier: there\'s no freshness like Coles freshness! Elke keer als die kwam, kwamen onze dance moves tevoorschijn: zeer cool.

Op vrijdag hadden we onze eerste zon-dag! Een hele dag zonder regen!!!!! Wat waren we blij! En als die wolken vol regen weg zijn is het meteen super warm! 1 pluspunt van Hoey Moey\'s was dat ze echt aan het strand lagen, dus wij hebben die dag lekker doorgebracht met zon, zee, zand en zonnebrand. Ondanks mijn factor 50 voor de gevoelige kinderhuid waren we allebei goed verbrand.. Hoe is het mogelijk zou je denken? Ik vraag het me ook nog steeds af! Mijn zonnebrand is bijna op, maar hier in Oz hebben ze niet hoger dan factor 30, zeer vreemd...
De dag erna regende het natuurlijk weer maar gelukkig niet zo hard, toen konden we op onze kangoeroe tocht. In de oranje Hoey Moey bus gingen we met maar 7 meiden en de chauffeur op stap (wij waren blijkbaar de enige uit het motel/hostel die kangoeroe\'s wilde zien). Na een vrij lange reis in een warm hobbelend busje, kwamen we boven op een berg bij de kangoeroes. En toen was ik echt verrast! Er waren kei veel kangoeroes en ze renden (ik bedoel sprongen) niet eens voor ons weg! Ze leken wel tam maar ze leefden daar wel in het wild, awesome! Ze zien er echt lief uit en al helemaal als ze een baby (volgens mij heten die Joey\'s) in hun buidel hebben, so cute! Ik vind dat ze die beestjes in Nederland ook maar moeten aanschaffen, ik wil er wel een als huisdier :).
De volgende dag hadden we geluk en hadden we weer een zonnetje en omdat onze verbrandheid was veranderd in bruinheid, was het weer tijd om naar het strand te gaan, samen met onze Duitse Schnubbels.
\'s Avonds moesten we helaas afscheid nemen van Rhys en Chad, dus na een potje gehuil en nummers uitwisseling waren we toe aan een goede nachtrust, want de volgende dag gingen we kanoën!
We hadden een gratis voucher gekregen bij de reis die we hadden geboekt, dus wij gingen de volgende dag vol goede moed op naar Aussitel Backpackers waar we onze kano\'s kregen. Daar aangekomen konden we onze ogen niet geloven! Het kon dus wel: een leuk hostel in Coffs! Aussitel zag er super gezellig uit, met een grote gezamenlijke keuken, tv room, zwembad en gratis wifi. Wij moesten elke keer 20 minuten naar een shoppingmall lopen voor wifi.. niet ideaal als het zo veel regent. In Aussitel was iedereen gezellig aan het chillen, de enige plek in Hoey Moey\'s waar wij konden chillen was in onze kamer of buiten voor onze kamer, half nat wordend in de regen.. Thanks Hoey\'s..
De kano trip was heel leuk, er was niemand op de rivier, alleen raar-in-het-water-duikende vogel/eenden en aan de kant zaten super enge, hele grote leguanen! En veel!
Als echte pro\'s zijn we over het water gegleden (ik moet toegeven dat het niet echt een wilde rivier was) en toen we de kano eindelijk op de kant hadden en terug brachten naar Aussitel, rende er een jongen langs. We zagen hem voor een seconde en bij Puck en mij gingen er allebei belletjes rinkelen.. Toen schoot mij \'Alex\' te binnen, dus riepen we kei hard ALEEEEEX. Hij kwam terug gerend en wat bleek?! Het was Alex van surf camp!! Hoe toevallig! Hij verbleef in Aussitel en zei dat het daar super leuk was, hij was daar samen met the Stick (Emily), ook van surf camp. Het was echt super leuk om hun weer te zien en even bij te kletsen. :)
Onze laatste dag in Coffs hebben we besteed aan het boeken van de Greyhound en het zoeken naar een hostel. En omdat we toch in een shoppingmall waren konden we net zo goed even de winkels inkijken. Wat heb ik dat gemist! Ik zou zo graag willen shoppen tot ik er bij neer val! Ze hebben hier heel veel leuke winkeltjes met leuke kleren, maar ik leef nu als backpacker, dus ten eerste heb ik daar het geld niet voor (want we zijn in Australië en hier is alles duur) en ten tweede past er echt niks meer in m\'n tas! Elke keer als ik \'m uitpak en opnieuw inpak lijkt er meer bij te komen, en lijkt die zwaarder te worden, dus shoppen.. Helaas niet.
\'s Avonds konden we een 6 dollar meal en gratis drankje krijgen bij het restaurantje van Hoey\'s, dus gingen we daar eten als afscheidsetentje met Lotti, Feli en Paul. Maar het werkt hier wat anders dan in NL, je moet je eten bestellen aan een soort balie, dan krijg je een apparaatje mee dat geluid maakt en knippert als je eten klaar is, en dan kan je het ophalen. Je wordt dus niet bediend. Het was super gezellig, maar we zaten lang te wachten op het eten. Dus het enige wat dan helpt is: bidden. Wij allemaal handen vast, ogen dicht en hardop bidden. Het zal er vast raar hebben uitgezien, but who cares?! Onze gebeden werden gehoord want na nog geen 10 seconde begon het ding te piepen! Say what?! :O
Helaas zat er geen toetje bij de maaltijd, en de enige plaats die we wisten waar je toetjes kon halen was: de McDonald\'s bij de plaza, 20 minuten lopen. Maar ach, waarom ook niet?! Dus wij gingen er heen, zonder Paul want hij zocht het niet. Onderweg kwamen we een winkelwagentje tegen en daarna zagen we een bord dat de drive thru 24 uur per dag geopend was. 1+1=2 dus natuurlijk gingen wij er met de winkelwagen doorheen! Met z\'n 3e erin en 1 iemand moest wel duwen (helaas zat er geen motor op ofzo.. dat zou een uitvinding zijn!) het was alleen best druk bij de drive thru, dus wij gingen netjes in de rij staan met onze \'car\'. De mensen voor en achter ons vonden het gelukkig wel heel leuk, de mensen van de McDonald\'s helaas iets minder.. Maar ik kan zeggen dat we veel hebben gelachen die avond! :)
Jammer dat we nu weer afscheid hebben moeten nemen van leuke mensen, maar gelukkig hebben we hier ook al weer leuke mensen ontmoet. Een aardige Australische roomie en een hele rare Frans/Poolse vent, heel raar..

Vanavond gaan we voor het eerst Byron onveilig maken, dus ik ga me maar eens klaarmaken.

Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs, Annie

Ps, ik vind het super leuk om al jullie reacties te lezen! :D

#6 Coffs Harbour

Ik heb opdracht gekregen van Juliette om snel weer een blog te plaatsen, want het is blijkbaar al te lang geleden, so here it is:

We hebben besloten om Sydney maar eens te verlaten. We zijn toe aan een nieuw avontuur, en omdat we geen werk hebben kunnen vinden (omdat echt iedereen hier werk zoekt) is het tijd om te gaan.
Maar voordat we gingen moesten we natuurlijk eerst de Blue Mountains gezien hebben, dus hadden we een dagtourtje gekocht en werden we dinsdag ochtend opgehaald met een busje. Van de ene kant was het heel fijn om een tour te hebben, je kreeg informatie en werd overal naartoe gebracht. Maar van de andere kant is het ook niet fijn omdat je je aan een strak schema moet houden en je altijd de groep moet volgen.
De Blue Mountains waren heel mooi, vooral toen we op de Flat Rock stonden, dat uitzicht was geweldig!
Voor de rest kan ik er niet echt veel over zeggen, omdat je het met je eigen ogen gezien moet hebben om te begrijpen waar ik het over heb ;).

De rest van de week was het super mooi weer, en wat doe je dan als je in Australië bent? Juist, je gaat naar het strand! En dat hebben we gedaan ook!
Woensdag zijn we naar Maroubra Beach geweest met onze nieuwe Franse roomie Agathi. Het is een mooi lang strand met goede golven! Alleen jammer dat er die dag wat veel planten in het water dreven, planten met stekels nog wel..
De volgende dag zijn we naar Coogee Beach geweest, dat is m\'n favoriet tot nu toe! Het is wel een druk strand, maar het water was geweldig! Precies goede golven, mooi schoon en een super strand! Wat je hier ook overal ziet is een zwembad naast het strand. Het is een zwembad met zeewater en soms spoelen de golven over de randen heen, heel cool.
Vrijdag gingen we weer naar het strand, (waarom ook niet?) dit keer met Dylan en Mitch uit Canada, Jack uit Engeland en Mahash (ofwel MaWeed) uit Sri Lanka. We zijn naar Bondi Beach geweest en ik heb die dag veel buikspier training gehad, want zij (samen met mister Jesus) zijn echt de grappigste jongens die er op aarde rondlopen!!
Zaterdag wilde we eigenlijk niet naar het strand gaan, maar omdat Felix aandrong, en we een gratis lift konden krijgen van Nev, zijn we toch maar met een heel stel gegaan, weer naar Maroubra. Dit keer was het weer alleen iets minder mooi, en de zee veel ruiger. Je werd helemaal meegesleurd en je kon je niet verzetten! Maar omdat we nu zo vaak naar het strand zijn gegaan, kunnen we eindelijk surfen zonder bord! Klinkt heel raar, maar is heel vet!
Zondag was Puck jarig en hadden we besloten om naar het wild en sea life van Sydney te gaan. Nu hebben we eindelijk voor het eerst een echte kangoeroe gezien! :)
\'s Avonds hadden we natuurlijk groot feest! Want Puck was jarig, en om 12 uur zou ik jarig zijn. Ik moet zeggen dat het echt de beste verjaardag was die ik me had kunnen voorstellen!! We waren omringd met allemaal leuke, lieve mensen. Er was taart, er was Goon, er werd gezongen in minstens 5 verschillende talen, wat wil een mens nog meer?! :)
En om 12 uur kreeg ik een super lief telefoontje van Mayke!! :D daar was ik echt super blij mee en het was echt zo leuk om d\'r weer te spreken na zo\'n lange tijd! Ik wil ook iedereen bedanken die me heeft gefeliciteerd! Jullie zijn super! :)
Ik kan uren praten over alle dingen die er zijn gebeurd die avond, maar dat ga ik niet doen, laat ik het hier bij houden: het was geweldig!!
Maandag was ik jarig en gingen we naar de Westfield Tower, eerst zagen we een korte 4D film een daarna gingen we naar boven en had je uitzicht over de hele stad!!
Super mooi, maar wat ons is opgevallen de laatste tijd is dat Sydney vol zit met Aziaten! Overal waar je kijkt kan je ze vinden, in grote groepen. Soms zou je bijna denken dat we in China zijn! Je moet zelfs moeite doen om een Ozzie te spotten, daarvoor ga je naar het strand, want daar lopen niet veel Aziaten en degenen die er lopen zij van top tot teen bedekt met kleren en dragen altijd paraplu\'s, terwijl de rest van de mensen er juist met zo min mogelijk kleren bijloopt.

Dinsdag was onze uitcheckdag. De greyhoundbus vertrok pas om 19.00 dus gelukkig konden we nog de hele dag in Brado\'s blijven.
Afscheid nemen is nooit leuk, maar al helemaal niet als je zulke leuke mensen om je heen hebt!

De busreis was verschrikkelijk!! Sowieso slapen in een bus is niet fijn omdat je hoofd de hele tijd valt en niet stil kan liggen, maar als de chauffeur de airco ook nog eens super hard aan heeft staan en letterlijk iedereen ligt te bibberen, word je daar wel een beetje chagrijnig van.
Na een reis van 9.5 uur half bevriezend, half wakker was het 04.30 uur, woensdag nacht/ochtend. Daar stonden we dan: Coffs Harbour. We waren gedropt bij een busstop, we hadden geen idee hoe we ergens moesten komen, we hadden het super koud en waren heel erg moe. Leuk zo\'n avontuur.. Gelukkig waren er nog 2 mensen uitgestapt met ons. Zij werden door een mevrouw opgehaald en wij hadden het geluk dat ze ons af wilde zetten bij het hostel dat we geboekt hadden. Onderweg kregen we nog een tour door Coffs, maar het was heel donker dus veel heb ik niet gezien, maar het was wel heel lief. Eenmaal bij Hoey Moey \'s was er geen hond te bekennen... In Brado\'s was er altijd een nightmanager, maar die hadden ze hier blijkbaar niet.. We konden nergens heen en stonden daar met onze backpacks, dus hebben we voor de deur van de receptie, buiten op een stenen trap geslapen... Niet echt ideaal maar we waren zo ontzettend moe! Op dat soort momenten krijg je flashbacks van alle goede dingen uit Sydney en vraag je jezelf af waarom we onze Brado\'s family ooit hebben achtergelaten!
Maar om het ook nog even van de positieve kant te bekijken, 1 nacht buiten slapen betekent wel dat we 1 nacht free accommodation hebben gehad, en een hele ervaring rijker zijn: nu weet ik zeker dat ik nooit dakloos wil worden!

Om 9.00 uur ging de receptie eindelijk open en moesten we nog tot 10.30 wachten voordat we onze kamer in konden, dus zijn we nog een keer op de keukentafel inslaap gevallen.. wat moeten ze hier wel van ons denken? Het maakt me ook allemaal niet meer uit... Nadat we eindelijk ons bed hadden opgemaakt, hebben we van 11.00 - 19.00 geslapen! Onze eerste dag hier in Coffs Harbour was dus niet echt een succes. Gelukkig hebben we net een paar roomies ontmoet en zij zijn heel aardig.
We missen Brado\'s wel heel heel erg! We missen het vertrouwde \'thuis\' in Sydney, de omgeving, de toast met jam in de morgen, de 1 fijne en 1 vervelende douche waar Puck en ik elke dag mini concertjes gaven (Jesus heeft het opgenomen zonder dat we het wisten..!), we missen de praatjes met de altijd vrolijke managers Forrest en Nev, we missen de McDonald\'s om de hoek waar je ijs voor $0,30 kan halen, de radio die altijd aanstaat met liedjes die we elke dag 10 keer hoorde, de yoga lessen met Eric die we midden in de gang deden, de altijd te hete tv room waar alle drinking games plaatsvonden en waar we dan op de banken dansten, we missen zelfs de trappen die we elke dag op moesten lopen omdat we helemaal boven sliepen, maar vooral missen we natuurlijk de mensen. De mensen waar we zo goed mee overweg konden, Jesus, Jack, MaWeed, Mitch, Dylan, Forrest en Nev, en natuurlijk ook alle anderen, maar dat wordt te veel om op te noemen.
Gelukkig hebben Puck en ik elkaar nog, ik merk wel echt dat het super is om samen te reizen, je hebt altijd iemand waar je dingen mee kan delen. We zijn perfecte travel maatjes, het is zelfs zo erg dat we heel vaak precies hetzelfde zeggen op hetzelfde moment!
Ik weet zeker dat we het hier ook leuk zullen hebben, we moeten alleen nog even ons plekje vinden en eerst even een nacht in een bed slapen in plaats van de grond.

Dus welterusten mensen!
Love, Annie

#5 Het leven als backpacker

Vandaag is het alweer 1 februari, wat betekent dat Puck en ik al bijna jarig zijn (yay!) en dat we steeds meer gewend raken aan het leven als backpacker.
Gister hebben we voor het eerst \'echt\' de was gedaan, met wasmachine en droger! Wat een avontuur, ja zelfs de was doen. En wat was het nodig! Ik heb alles wat ik bij heb (!) gewassen op een lange broek na, die ik nog nooit heb gedragen. Maar zoals altijd leverde Puck en ik weer op en top teamwork, zij gooide de was van de machine naar mij, en ik ving het en gooide het in de droger, dit terwijl we luid aan het zingen waren ;).

Wat ook bij backpacken hoort is de backpackers dream geloof ik. Die hebben we allebei al gehad. Ik droomde dat ik even naar huis ging om nieuwe, schone kleren te pakken en dit keer wist ik precies wat ik wel en niet mee zou nemen. Het was heel leuk om iedereen weer te zien, maar daarna gingen we toch maar weer terug naar Aussie land! Puck heeft een soortgelijke droom gehad, hoe toevallig!

Deze laatste paar dagen hebben we het rustig aan gedaan. We zijn werk aan het zoeken zodat we wat extra\'s hebben voor als we de east coast gaan bezoeken. We gaan met de Greyhoundbus en alle trips zijn open tickets, dus we kunnen gaan wanneer we willen :).
Natuurlijk hebben we de afgelopen dagen ook gefeest, wat altijd weer super is, we gaan dan met een hele groep van het hostel, kei gezellig dus!
Ook hebben we een tour gehad van Dan de night manager, we zijn naar de Royal Botanic Gardens geweest, daar staan allemaal verschillende soorten bomen die je in Australië kan vinden, en (misschien leuk voor Isabelle) de papegaaien vliegen er boven je hoofd! Gister zijn we naar Redleaf Beach geweest. Het is een klein strand met niet veel mensen, maar wat een uitzicht! Ik weet wel waar ik wil wonen, een prachtig strandhuis/appartement met uitzicht op zee, geweldig! En wat heb ik het zeewater gemist! Vroeger had ik er een hekel aan, maar het water is precies de goede temperatuur en door surf camp zijn we zo gewend geraakt aan het zout, dat je het niet eens meer merkt! Surf camp missen we trouwens allebei heel erg, de mensen, het surfen, de zee, het eten en de gezelligheid. Eigenlijk alles aan surf camp. Ik ben zo blij dat we dat hebben gedaan en voor iedereen die ooit naar Australië gaat: ik zeg doen!

Gister zijn we ook voor het eerst een enge vent tegen gekomen. We waren boodschappen aan het doen toen we iemand achter ons hoorde zeggen: \'what a lovely dresses girls.\' Dus wij zeiden gewoon bedankt en wilde verder gaan, maar toen bleef die maar praten, vroeg waar we vandaag kwamen en hij vertelde dat hij homeless was en dat hij wilde dat we bij hem kwamen leven op de straat, dan konden we het echte leven ervaren en het was helemaal veilig en hij zou voor ons zorgen. Ook moesten we ons huis adres geven zodat hij ons op kon zoeken want hij was natuurlijk ook in Nederland geweest en wilde weer terug (dat hebben we natuurlijk niet gedaan)... Zo ging het maar door en we probeerde van hem af te komen door te zeggen dat we een trein moesten halen (wat niet waar was) maar toen wilde hij met ons meegaan! Het klinkt allemaal vast niet zo eng, maar bij elke schap zagen we hem weer en riep die ons dat we met hem mee moesten komen en we kwamen gewoon niet van hem af! Uiteindelijk zijn we veilig in ons hostel aangekomen, checkend of we niet door hem gevolgd werden en hadden we alles verteld aan Forrest de manager. Hij vertelde dat hij zoiets wel eens vaker heeft meegemaakt en toen de vent achterna is gegaan en plat heeft gelegd, dus met andere woorden: we zitten veilig ;).

Een van de mindere kanten van hostels is dat je met zo veel op een kamer slaapt, tot nu toe hebben we er nog geen last van gehad en is het alleen maar gezellig, maar we kregen nieuwe kamergenoten en de eerste nacht dat ze bij ons sliepen waren ze uit gegaan en toen ze \'s nachts terug kwamen deden ze de lampen aan en had een van de jongens blijkbaar een meisje meegenomen, en dat hebben we geweten ook! Ik moet zeggen dat de bedden nogal piepen... Niet zo fijn als je met z\'n 12e op een kamer ligt.. Maar het was te verwachten..

Op dat na moet ik zeggen dat het me hier wel heel erg bevalt! De mensen die hier in Brado\'s werken hebben al meerdere keren gezegd dat ze het zo leuk vinden dat de \'funny dutchies\' er nog steeds zijn. Het is hier zo gezellig en vertrouwd, ik moet zeggen dat ik super blij ben dat ik gekozen heb voor een Gap Year en dat ik nu niet op school zit, want ik weet zeker dat ik hier ook heel veel van leer! :)

Nog even speciaal voor Fred, je wilde wat prijzen weten: je verdient rond de 20 dollar per uur, wat heel mooi is! Maar daar staat tegenover dat alles wel heel duur is. Ons hostel is $23 per nacht en dat is goedkoop. Vooral eten en levensmiddelen zijn veel geld,
maar zoals echte backpackers zoeken we het goedkoopste huismerk en als we eten kopen kunnen we er altijd 2 dagen van eten. Wat we nu bijna elke dag eten zijn wraps. We staan hier ook bekend als de wraps meisjes, maar het is super lekker, heel snel klaar, je hoeft niet te koken en het is ook nog gezond! We hebben het Dan laten proeven, en hij vond het ook heel lekker :).

Maar het is nu al bijna tijd voor dinner, dus Puck en ik gaan onze kookkunsten maar eens in de strijd gooien. Spreek jullie snel!

Liefs Annegien

#4 Home Sweet Home

G\'day people!
Als eerste wil ik even iets rechtzetten: ik ben geen losgeslagen party animal, zoals sommigen na het lezen van m\'n laatste blog misschien denken... Nee nee, thuis kan ik ook feesten hoor, maar kom op, this is Sydney! Hier is altijd leven, waar je ook gaat, of het nou \'s middags of 5 uur in de ochtend is, het blijft even levendig! Geen wonder dat het uitgaansleven zo vet is hier, als jullie er waren zouden jullie met me mee feesten! ;).
Ten tweede sorry voor deze late update, maar ik was op surf camp en had daar geen wifi of bereik.. Maar wat was het geweldig!! We vertrokken maandag ochtend met zo\'n 60 mensen naar het zuiden. Ik weet niet hoe de plaats heet waar we waren, maar het was aan 7 Miles Beach. Elke ochtend was het ontbijt vanaf 7 uur en om 8 uur moesten de wetties aan. Dan gingen we surfen, iedereen had met zo\'n 8-10 mensen z\'n eigen team en coach. Wij hadden een all girls team en onze coach was Josh, onze team naam was: Josh \'s sexy bitches. Om half 12 hadden we lunch en dan weer surfen vanaf 1 uur. Rond 5 uur waren we terug en dinner was om half 7. Daarna was het kletsen, drinken en lachen. We hadden dus een strak schema en alle maaltijden werden voor ons gemaakt. Wat echt super handig was. Gewoon aanschuiven en eten, terwijl we nu elke dag zelf boodschappen doen en eten koken, wat best een gedoe is. Respect voor m\'n ouders, die dat altijd voor ons doen!
Na het eten kregen we een slideshow te zien van de foto\'s die waren gemaakt en het filmpje van de dag, wat altijd weer super leuk was.
Surfen is echt geweldig! In het begin was het heel erg wennen, vooral het zeewater was niet echt lekker. De golven blijven in je gezicht slaan en ik heb meer zout water gedronken dan ooit tevoren. Maar de eerste dag heb ik al opgestaan! :)
Natuurlijk komt dit niet allemaal zonder gevaren, de oceaan is altijd anders en daardoor kan het de ene keer heel goed gaan en de dag erna helemaal verkeerd! Dat was bij mij ook.. ik heb ook een aantal keer genosedived, wat echt verschrikkelijk is!! De golf komt en in plaats van dat je bord recht blijft, gaat de punt naar voren en maak je als het ware een salto met bord en al. Je zit met een touw vast aan je bord, dus vaak word je ook nog een heel stuk meegesleurd, wat echt niet fijn is. Het lijkt wel of het zoute water tot in je hersens komt!
Op woensdag ben ik gewond geraakt... Ik had een golf gepakt en sprong van m\'n bord af, maar wist niet dat het zo ondiep was, dus m\'n voet klapte dubbel en sindsdien loop ik kreupel. Ik heb nu nog steeds last van voet, maar het gaat al wel wat beter. Gelukkig deed het minder pijn in het water en heb ik wel alle surf lessen meegedaan, en natuurlijk ook de surf competition op vrijdag. En guess who won?! Natuurlijk de sexy bitches!! Het was geweldig om te zien hoe de jongens keken toen wij (allemaal meiden) wonnen!

Nu, terug van surf camp, voelt het alsof we weer thuis zijn. We zijn weer in hostel Brado\'s, waar we ook de eerste week hebben doorgebracht, en lopend door Kings Cross voelt alles om ons heen vertrouwd. Ik mis surf camp al wel, de mensen en de gezelligheid, en natuurlijk ook het surfen. Het is altijd moeilijk om mensen achter te laten waar je net een goede band mee hebt opgebouwd, maar gelukkig is daar Swedish House Mafia nog! Onze surf friends die vlak bij ons in een hostel verblijven. Gister hebben we samen Australia day gevierd. We gingen naar Darling Harbour en ik heb nog nooit zo veel mensen bij elkaar gezien! Er was een grote vuurwerk show, maar we konden niet dichtbij komen omdat het vol was, maar het was wel een hele belevenis! Daarna zijn we nog naar Side bar geweest, wat natuurlijk hartstikke gezellig was.

Ik zal snel weer iets laten horen!

Liefs,
Annegien

#3 Sydney is amazing!

Dit verhaal wordt waarschijnlijk best lang, want er is zo veel gebeurd de afgelopen paar dagen! Maar laat ik maar bij het begin beginnen:
Donderdag 17 januari begon al vroeg voor mij, ik werd om 5 uur wakker en kon toen niet meer slapen (zal nog wel aan m\'n jetlag gelegen hebben). Na ons heerlijke ontbijtje (toast met jam en een bakje cornflakes) besloten we om naar Darling Harbour te gaan, want daar ligt een reuze badeend in de haven.
Bij de duck aangekomen hebben we natuurlijk toeristisch foto\'s staan maken en daarna lekker met onze voetjes in het water geluncht. Want het was ontzettend heet!
Daarna zijn we naar de Harbour Bridge gelopen (wat niet om de hoek ligt helaas), en zo naar de overkant gegaan. Wat een uitzicht!! Echt niet normaal mooi, je kon de hele stad zien liggen. \'s Avonds hadden we german boy Jason uit ons hostel beloofd om mee uit te gaan, want sinds de dag dat we zijn aangekomen wilden de mensen hier al dat we meegingen, maar door onze jetlag waren we elke avond al heel vroeg moe. Dus zoals beloofd gingen we donderdag mee. Wat hier heel normaal is om te doen van tevoren is Goon kopen (een box met wijn) en dan een drinking game spelen. Resultaat: snel en goedkoper dronken worden want een biertje kost hier minimaal 5 dollar.
Na de drinking game zijn we op pad gegaan, en waar ik toen eigenlijk pas achter kwam is dat Kings Cross (de buurt waar wij verblijven) een soort Amsterdam is: om de 10 meter heb je een stripclub en staan er prostituees buiten, er zitten blijkbaar ook veel drugsdealers en zwervers maar er loopt ook veel politie rond, dus ik heb me nog nooit onveilig gevoeld.
Ik zal niet te diep ingaan op de nacht want daar zit niemand op te wachten, dus zal ik het kort omschrijven: it was super freaking awesome!!!!
We hebben in de eerste bar echt de aardigste Australische jongens ontmoet, waar we de rest van de avond mee hebben gefeest.
Maar ik zal eerlijk toegeven, ik had iets te veel gedronken.. En Goon is echt slecht spul waar je ook nog een dikke kater van krijgt en dat gecombineerd met allerlei verschillende free drinks, is geen goed idee ;).
Dus vrijdag was ik vooral heel ziek, en als bonus was het ook nog eens de heetste dag in Sydney ever! Wel 45,7 graden! Het was niet om uit te houden, maar we moesten naar het WTC kantoor om te betalen voor surf camp, dus daar zijn we in de hitte naartoe gelopen, wat zo\'n 30 tot 45 minuten lopen is, en dat met een hangover en zoveel hitte is niet fijn! \'s Avonds hadden we weer afgesproken met 1D (zo noemen we deze 5 guys), maar uiteindelijk zijn alleen Harry, Tom, Puck en ik over gebleven, en hebben we de hele nacht door Sydney gelopen en gekletst, wat super gezellig was.
De volgende dag besloten we om naar Manly Beach te gaan, met de Ferry over het water. Maar wat raak je snel gewend hier down under. Het was 22 graden en ik had het super koud!
Onderweg naar Manly zagen we een 4 jongens dansen op straat, er stonden zo veel mensen omheen dus wij besloten om ook even te kijken. En natuurlijk, hoe kan het ook anders, van al die mensen die er stonden besloten ze mij naar voren te trekken om mee te doen!
Op Manly waren roeiwedstrijden bezig, en alle mannen die deelnamen liepen daar in een veel te kleine fel roze speedo rond! Het zag er niet uit! Haha
Toen we eindelijk terug waren in het hostel (we hebben minstens 2 uur gelopen want we waren verdwaald) gingen we ons klaarmaken voor de big night out van zaterdag. We zouden gaan party\'en met de 1D guys. Maar eerst hebben we gefeest in ons hostel, met alle leuke mensen hebben we gedronken, gelachen en karaoke gedaan. Het was echt geweldig! Daarna zijn we uitgegaan en dat was natuurlijk weer helemaal super!
Er is alleen 1 nadeel aan reizen: je ontmoet zo veel leuke mensen dat je eigenlijk niet weg wil naar een volgende plek. Morgen gaan we vertrekken uit Brado\'s en naar surf camp. Ik heb er super veel zin in en weet dat het geweldig gaat worden, maar het is zo jammer om de mensen die nu hier zijn te verlaten. Onze roomies zijn hartstikke leuk en de mensen die we hier ontmoeten zijn awesome. In het begin was het even wennen, maar nu zijn er zulke leuke mensen dat ik wel zou willen blijven!!

Tot snel weer!
Liefs,
Annegien

#2 Het zit ook nooit eens mee!

Na alle tegenslagen tijdens onze reis, had ik wel verwacht dat het nu allemaal een beetje mee zou zitten, maar nee hoor echt niet! Om te beginnen ben ik op de dag van aankomst al zo erg verbrand dat ik er nu nog steeds last van heb: Welcome to Australia! Maar dat is nog niet eens het ergst. Nee, nu komt het: ik kan geen geld opnemen! Ik dacht zo slim te zijn om een nieuwe Wereldpas aan te vragen, dus die heb ik bij, maar nu doet ie het nergens, hij is blijkbaar too new for Australia.. Nu moet ik alles cash doen, dus heb nog zo\'n 5 dollar over. Daar kan ik dus 3/4 pakje boter van kopen. Ja ja, een pakje boter voor $7!!!

Voor de rest gaat het wel goed, gisteren naar Bondi Beach geweest, wat echt super mooi was! En als je Bondi Rescue aan het kijken bent op tv, misschien zie je dan wel twee dutchies rondlopen! ;)
Vandaag zijn we naar het WTC (work and travel company) geweest voor onze oriëntatie. Daar zouden we ook een Australische bankpas krijgen, wat blijkt nu: die krijgen we over 7 werkdagen! Dat hadden ze wel even eerder mogen zeggen, want vandaag heeft Puck\'s pas ook kuren gekregen en besloot het niet te gaan doen... Fijn dit, gelukkig hadden we nog wel net genoeg geld om boodschappen te doen voor het eten! :)
Over boodschappen gesproken, wat een opgave is dat! We beginnen eindelijk een beetje door te krijgen hoe het werkt hier. Je moet namelijk alles zelf doen, zelf scannen en inpakken en betalen, etc. heel verwarrend in het begin!
Wat ook verwarrend is, is het links rijden. Met oversteken kijken we de hele tijd (echt de hele tijd) de verkeerde kant op en het is heel raar om mensen in de verkeerde kant van de auto te zien zitten. Gelukkig heb ik geen rijbewijs, anders zou ik heel wat ongelukken maken!

We zijn vandaag bij WTC enthousiast gemaakt over Surf Camp, dat is 5 dagen lang, elke dag 2 surf lessen, eten en onderdak zijn allemaal inbegrepen en dat voor een mooie prijs! Super leuk! Dus hebben we besloten dat te gaan doen, van a.s maandag tot en met vrijdag. En nee Isabelle, waar wij les krijgen zitten geen haaien ;).
Vandaag was het wel heel heet, tussen de 25 en 29 graden. Lekker warm vinden ze hier, heet vinden wij! En het wordt zelfs nog warmer, 36 graden op vrijdag!! Dan kunnen wij wel wat sneeuw van jullie gebruiken om af te koelen! :)

Nu is het wel weer mooi geweest, tot snel allemaal!

Liefs Annegien

#1 Wat een reis!!

Dit is m\'n eerste blog vanuit het hostel Brado\'s in Sydney!
Na een hele lange, zware reis zijn we uiteindelijk toch veilig aangekomen en zitten we nu (al met een kleurtje) even binnen uit te rusten. Het is hier nu maandag 14 januari 15.23, en we zijn zaterdag 19.30 met het vliegtuig vertrokken.
Maar ons avontuur was bijna meteen al een disaster geworden, doordat we naar gate D moesten, maar er niet op ons ticket stond naar welke van de 50 D\'s! En die hallen/gangen zijn ontzettend(!) lang, dus we begonnen vol goede moed bij Gate D1 en liepen zo verder, totdat er om werd geroepen: \'Willen mevrouw Klein en den Biggelaar zich onmiddelijk melden bij gate D26, jullie houden de vlucht op, anders vertrekken we zonder jullie.\'
Dus toen zijn we als een gek gaan rennen, en kwamen we net op tijd bij ons vliegtuig naar Londen.
In Londen ging het overstappen heel makkelijk, onze bagage hoefden we niet voor te zorgen, alleen voor de handbagage. We hadden wel wat geleerd van onze actie, dus we zaten als een van de eersten in het vliegtuig. Maar ook daar ging het bij mij al snel mis. We kregen van dat vieze vliegtuig eten en al niet gauw daarna werd ik ziek. Maar omdat we \'s avonds vlogen lag iedereen te slapen, en ook de niet al te smalle vrouw die tussen mij en het gangpad zat, wat betekende dat ik elke keer over haar heen moest klimmen/springen voordat ik naar de wc kon lopen, en daar ben ik minstens wel een stuk of 6 keer geweest, want al m\'n eten kwam er gewoon weer uit. En ook daarna bleef ik super misselijk en wenste ik dat die vlucht niet zo verdomde lang was! Maar helaas, van Londen naar Singapore is een hele zit!! En al helemaal als je dan ook nog eens niet kan slapen. Ik had wel geluk dat er hele lieve mensen voor me zaten die me hielpen met allerlei middeltjes en ook het personeel aan boord was heel vriendelijk en behulpzaam.
In Singapore aangekomen konden we gelukkig even onze benen strekken en wat frisse lucht inademen en na een uurtje bijkomen moesten we alweer klaar zijn voor de nog 8 uur durende vlucht naar Sydney!
Gelukkig ging die veel beter en sneller voorbei, maar wel met ongeveer de hele reis turbulentie... Wat niet echt fijn is.
In Sydney aangekomen liep ook niet alles op rolletjes, bagage en dat soort dingen gingen goed, maar toen ik geld wilde pinnen, kwam het geld niet uit het automaat, dus de meneertjes daar zeiden dat het dan niet afgeschreven is. Hier bij het hostel heb ik het ook nog een paar keer geprobeerd, maar mijn kaart is blijkbaar te nieuw, ik kan er geen geld mee pinnen. Puck en ik gaan morgen gelukkig ons Australische bankpas ophalen, dan hebben we al dit gedoe niet meer!
We zijn vanochtend om 7 uur (Australische tijd) aangekomen, en we zijn met een shuttle busje voor ons hostel afgezet! Wat een luxe! Nadat we helemaal hadden ingecheckt en onder de douche waren geweest, zijn Puck en ik (ik heet hier trouwens Annie want Annegien is te moeilijk) Sydney gaan verkennen.
Twee dingen vielen er heel erg op:
1- Het is super mooi! Dat opera house met de parken eromheen en alle straatjes gewoon super schattig. En het weer is nu echt perfect, lekker warm, iets boven de 20 graden, maar hier vinden ze dat ontzettend koud!
2- En iedereen, echt iedereen doet hier aan hardlopen!

Maar nu vind ik het wel weer genoeg geweest, tot snel!

Liefs Annegien